Η ψωρίαση είναι μία χρόνια υποτροπιάζουσα, κληρονομική, φλεγμονώδης νόσος, η οποία προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλα ανεξαρτήτως ηλικίας. Η συχνότερη κλινική εικόνα της ψωρίασης συνίσταται σε ερυθρές πλάκες διαφόρου σχήματος και μεγέθους, με παχέα, ξηρά και εύθρυπτα λέπια. Oι συχνότερες θέσεις εντοπίσεως είναι οι αγκώνες, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής καθώς και τα γεννητικά όργανα. Η ψωρίαση μπορεί να προσβάλλει τις αρθρώσεις προκαλώντας ψωριασική αρθρίτιδα.

Η έγκαιρη διάγνωση καθώς και η αποφυγή συγκεκριμένων εκλυτικών παραγόντων αποτελούν προφυλακτικά μέτρα αντιμετώπισης της νόσου. Η θεραπεία της ψωρίασης περιλαμβάνει την τοπική (κορτικοστεροειδή, τα ανάλογα της βιταμίνης D, ανθραλίνη κ.ά.) και τη συστηματική (κυκλοσπορίνη, μεθοτρεξάτη, ρετινοειδή) αγωγή. Η πλειονότητα των ασθενών ανταποκρίνεται καλά στις προηγούμενες θεραπείες.